Lion

In 1986 raakt het dan vijfjarige Indiase jongetje Saroo op tragische wijze gescheiden van zijn familie. Opgesloten in een trein belandt hij 1600 kilometer verwijderd van zijn geboortedorp in miljoenenstad Calcutta. Tot overmaat van ramp spreken ze daar Bengaals en niet zijn moedertaal Hindi, dus het kereltje scharrelt hulpeloos wat rond in en om het station.

Een sympathieke mevrouw vangt hem aanvankelijk op en verleent hem onderdak, maar als er een vriendelijke meneer op bezoek komt, ruikt Saroo onraad en slaat hij op de vlucht. Niet lang daarna belandt hij in een weeshuis. Omdat zijn achtergrond volledig onbekend is, wordt hij opgegeven voor adoptie.

Vijfentwintig jaar leidt hij een tamelijk onbezorgd leven bij zijn Australische adoptieouders op Tasmanië.  Maar dan begint het toch te kriebelen en hij gaat op zoek naar zijn roots. Met behulp van wat vage herinneringen, kaarten, spoorweggegevens en het op dat moment nog nieuwe hulpmiddel Google Earth weet Saroo uiteindelijk zijn geboortedorp én zijn familie op te sporen.

Fantastisch verhaal, zegt u? Klopt, maar waargebeurd. Saroo bestaat echt. Hij schreef zijn verhaal op in het boek A Long Way Home en regisseur Garth Davis maakte er de film Lion van. Een film waarin de volwassen Saroo zeer verdienstelijk en vol overgave wordt gespeeld door Dev Patel, beroemd geworden door zijn rol in Slumdog Millionaire. Maar de show wordt gestolen door Sunny Pawar die de jonge Saroo speelt. Wat een natuurtalent is dit mannetje! Zijn aandoenlijke, betoverende oogopslag doet ieders hart smelten.

Zeker, Lion is een regelrechte tranentrekker, maar wel een met het hart op de juiste plaats. Omlijst door schitterende beelden van zowel India als Tasmanië geeft de film een prachtige en ontroerende inkijk in de zoektocht naar familie, afkomst en identiteit. Hou voor de zekerheid wat zakdoekjes bij de hand.

Lion ontving maar liefst zes Oscar-nominaties.

‍