Dalva

De openingsfilm van ons nieuwe seizoen is het verpletterende regiedebuut van regisseur Emmanuelle Nicot, die na de wereldpremière in Cannes alom geprezen werd voor de subtiele en oprechte manier waarop ze een zeer gevoelig onderwerp heeft verfilmd.

“Jacques!”, gilt de 12-jarige Dalva naar haar vader van wie ze bruut wordt gescheiden bij een politie-inval in het huis waar vader en dochter wonen. We zien een meisje in kleren die eerder een volwassen vrouw passen. Dalva wordt uit huis en in een instelling geplaatst. We komen erachter dat de vader zijn dochter jarenlang seksueel heeft misbruikt en haar in een incestueuze relatie als substituut voor zijn ex-vrouw gebruikt heeft.

In de jeugdinstelling is te zien dat Dalva zich presenteert met opgestoken haar, pareloorbellen, dieprode lippenstift en een strakke jurk. Daarmee gedraagt ze zich duidelijk niet zoals de andere meisjes in de instelling. Dalva blijkt ernstig gehersenspoeld te zijn door haar vader. Begeleider Jayden, probeert haar voorzichtig te herprogrammeren. Dalva vraagt aan Jayden waarom een vader en een dochter niet gewoon van elkaar kunnen houden, waarmee het loyaliteitsconflict waar Dalva mee worstelt erg duidelijk wordt.

Ze wil haar vader in de gevangenis bezoeken en vraagt hem dan waarom ze zeggen dat hij een pedofiel is. Na zijn reactie “ze hebben gelijk”; zien we Dalva haar jas uitdoen en een weinig verhullende jurk presenteren, dit tot afschuw van haar begeleider. In haar ogen heeft ze een volkomen gezonde relatie met haar vader. Hierdoor wordt de complexiteit van de beschadiging van het 12-jarig meisje wel erg duidelijk. Met hulp van haar kamergenoot Samia (prachtig spel van deze jonge actrice!) lukt het Dalva om een andere kijk te krijgen op de relatie met haar vader.

De instelling waar Dalva zit worstelt met te weinig personeel waardoor een beeld wordt geschetst van jeugdzorg die uit z’n voegen barst. Tel daarbij nog een zeer getraumatiseerd meisje dat in de film pas voor de eerste keer lacht als ze haar vader, het monster, in de gevangenis mag bezoeken en je verwacht een zware film. En Dalva is weliswaar ook een gedurfde film over een onderwerp dat de meeste kijkers eigenlijk het liefst willen vermijden, maar door het weergaloze spel van hoofdrolspeelster, Zelda Samson, is de film een prachtig, soms zelfs teder coming-of-age verhaal. Het spel van de hoofdrolspeelster is zo geloofwaardig en ontwapenend dat het filmhuisbestuur enorm onder de indruk was. Dalva won ook de Publieksprijs van het International Filmfestival Rotterdam met een score van maar liefst 4,77 uit 5. Kortom, een absolute aanrader!

VPRO Cinema (★★★★) 'Sterk debuut van de Belgische Nicot'
‍de Volkskrant (★★★★) 'Hoofdrolspeler Zelda Samson is dit jaar al het zoveelste jonge meisje zonder eerdere acteerervaring dat imponeert in een dragende rol.'
‍NRC (★★★★) 'Dalva voelt wonderlijk genoeg nooit loodzwaar'
The Guardian (★★★★) 'disturbing but delicately handled French tale of parental abuse'‍