Dirty God

De artsen zijn tevreden, maar is Jade dat ook als ze uit het ziekenhuis wordt ontslagen? De jonge Engelse vrouw is het slachtoffer van een wraakactie van haar ex-man: die heeft zuur naar haar gegooid. De verminkingen aan haar gezicht, hals, borst en armen zijn blijvend, de geestelijke schade is fors. Maar Jade blijkt tegelijkertijd over een flinke veerkracht te beschikken.

Dirty God was begin dit jaar de openingsfilm van het International Film Festival Rotterdam en maakte indruk, op zowel filmpers als het publiek. De Engelse actrice Vicky Knight liep als kind ernstige brandwonden op. Haar verminking is echt.

Jade woont met haar jonge dochter in bij haar moeder in een kleurloze wijk in Londen. Na het ziekenhuis probeert ze haar leven weer op te pakken. Dat is lastig, want zelfs haar dochter is bang voor haar als Jade weer thuis komt. Op straat wordt ze nagekeken, als ze met een vriendin uitgaat wordt ze aangestaard. Op elk moment van de dag wordt ze geconfronteerd met haar beschadigde uiterlijk.

Het is voorstelbaar dat Jade probeert om haar oude leven snel op te pakken. En het is ook begrijpelijk dat ze de kans grijpt om naar een plastisch chirurg in Marokko te gaan, die haar misschien kan helpen. Als kijker wil je haar dan wel toeroepen: doe het niet! Er volgen nieuwe tegenslagen, maar Dirty God wordt nooit hopeloos. Jade is gehavend, maar niet klein te krijgen.

VPRO Cinema (★★★★) 'Intiem portret van een strijdbare jonge vrouw'
de Volkskrant (★★★★) 'Wordt niet politiek of topzwaar'
NRC (★★★) 'Vol donshaartjes, littekens, schilfers en verkleuringen'

‍