Herself

“Black Widow”, zo luidt het codewoord dat de jonge Ierse moeder Sandra aan haar dochtertje Emma meegeeft, wat betekent dat het kind als een speer naar de buurtwinkel moet rennen om ze te vragen de politie te bellen. Want Sandra wordt weer eens afgeranseld door haar gewelddadige man Gary.

Maanden later staan Sandra en haar twee dochtertjes op de wachtlijst voor een woning, maar door de schaarste op de huizenmarkt (ook daar) kunnen ze nergens terecht. Ondertussen slijten ze noodgedwongen hun dagen op een benauwende hotelkamer (waar ze niet door de hoofdingang naar binnen mogen, want stel je voor dat de gewone gasten hen zouden zien). Sandra moet ook nog eens zien te dealen met Gary die zoete broodjes wil bakken, liefdevol beterschap belooft, maar altijd ziet ze zijn losse handjes dreigend op de achtergrond.

Sandra knoopt de eindjes aan elkaar met verschillende slecht betaalde baantjes. Zo maakt ze schoon in een pub, maar ook bij Peggy, een gepensioneerd arts. Peggy komt erachter dat Sandra in opperste wanhoop stiekem op haar laptop heeft gezocht naar YouTube filmpjes hoe je zelf een huis kunt bouwen. En dan gloort er eindelijk licht aan het eind van Sandra's donkere tunnel. Peggy biedt haar hulp aan in de vorm van een voorschot en een stuk grond achterin haar immense tuin. Na deze opsteker volgen er meer. Zo weet Sandra onder meer een aannemer te vinden die haar met raad en daad terzijde wil staan bij de bouw van haar eigen huis. En links en rechts melden zich nog meer hulpvaardige types.

Maar altijd weer duikt Gary op die Sandra en zijn dochters terug wil. Als al zijn beloftes (hij heeft hulp gehad en heeft zijn leven echt weer op de rit, heus waar) niet blijken te helpen spant hij zelfs een rechtszaak aan om de voogdij over zijn dochtertjes terug te krijgen. Daar komt heel sterk naar voren waar het in Herself om gaat. Als de rechter Sandra vraagt waarom ze Gary niet veel eerder heeft verlaten ontsteekt ze in een felle, werkelijk hartverscheurende reactie die begint met “Ask better questions!” “Waarom vraagt u telkens waarom ik hem niet verliet maar u vraagt nooit waarom hij niet stopte!”

Herself is een ontroerend en sympathiek sociaal-realistisch drama dat door critici al is vergeleken met het beste werk van good old Ken Loach (I, Daniel Blake, Sorry We Missed You). Het is een film met zware onderwerpen als huiselijk geweld en woningnood, maar net als bij Loach sijpelt er ook altijd een positieve, optimistische toon tussendoor. Uiteindelijk, zo vertelt de film, overwint de vrouwelijke veerkracht.