How to Blow Up a Pipeline

‘Het is tijd voor actie!’ roept Extinction Rebellion en doet dat door met leden en sympathisanten dag na dag de A12 midden in Den Haag plat te leggen. De hoofdrolspelers van How to Blow Up a Pipeline komen ook in actie. Niet massaal, ze zijn maar met een handvol, maar wel direct, zoals uit de simpele titel blijkt. Terrorisme, zegt u? Als ze zo genoemd worden dan doen ze het goed, zegt milieuactivist Michael.

De jonge Amerikaan heeft zichzelf geleerd om bommen te maken. Simpele explosieven, met kunstmest dat je gewoon in de bouwmarkt haalt, in een ton giet, een eenvoudige ontsteking erbij en dan het geheel vastbinden aan de pijpleiding, die in het uitgestorven westen van de staat Texas ergens boven de grond uitsteekt.

Door dit onderdeel van de infrastructuur van de fossiele industrie op te blazen wordt die industrie in het hart geraakt. Dat moet, wil je iets aan de klimaatcrisis doen, vinden Michael en zijn kompanen. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van de Zweedse ecoloog Andreas Malm, dat een oproep is om in actie te komen om de uitputting van onze planeet te stoppen.

Dat doet de jonge inheemse Amerikaan niet alleen, maar met enkele andere jongeren. Theo heeft leukemie, waarschijnlijk veroorzaakt door de vervuilende industrie waar ze naast woonde. De moeder van Xochitl overleed tijdens een hittegolf. De verhalen van de aanslagplegers, de reden waarom ze in actie zijn gekomen, worden steeds in een korte terugblik geschetst. En dan wordt er ook nog gesuggereerd dat zich in hun gelederen een ‘mol’ bevindt. Dat levert een dynamische, enerverende en spannende ecothriller op. Je leeft mee met de hoofdpersonen en je zit er als kijker bovenop als het aftellen na enkele tegenslagen is begonnen.

VPRO Cinema (★★★★)  'Veel meer dan alleen klimaatacitvisme'
‍de Volkskrant (★★★) 'Uitstekend geacteerde en zenuwslopende ecothriller'
‍The Guardian (★★★★) 'Explosively Tarantino-esque eco thriller'