Huda's Salon

De strijd tussen Israel en de Palestijnen maakt op alle fronten slachtoffers. In ‘Huda’s salon’ zijn het de vrouwen. De kapsalon waar het in deze film om gaat ligt in Bethlehem, op de Westelijke Jordaanoever. Sinds 1967 zijn de Israeli’s daar de baas. Huda knipt in haar salon vrouwen.

De jonge Palestijnse Reem brengt met haar pasgeboren baby een bezoekje aan de kapsalon, er wordt gebabbeld, de haren worden gewassen en geknipt, koffie geserveerd en dan zakt Reem slap in de stoel weg. De bewusteloze vrouw wordt naar de achterkamer gesleept, uitgekleed, in bed gelegd met een eveneens naakte man en gefotografeerd.

Als ze weer bij kennis is wordt ze door Huda met de foto’s geconfronteerd en gechanteerd: ze moet aan het werk voor de Israëlische geheime dienst. Doet ze dat niet, dan worden de foto’s naar haar echtgenoot en familie gestuurd. Het is een voorbeeld uit de praktijk, die de Palestijns-Nederlandse regisseur Hany Abu-Assad heeft omgezet in ‘Huda’s salon’.

Reem moet er voor zorgen dat de van haar gemaakte foto’s niet haar leven verwoesten, maar tegelijkertijd wordt Huda door de Palestijnse geheime dienst opgepakt, als een ander slachtoffer haar naam heeft doorgegeven.

In dit spel van de twee geheime diensten worden de levens van de twee vrouwen zwaar onder druk gezet. De grens tussen goed en kwaad wordt steeds vager, maar duidelijk wordt dat vrouwen altijd het slachtoffer zijn in deze grote conflicten. Dat gebeurde ook buiten de film: vanwege de (in onze ogen onschuldige) scènes met wat vrouwelijk naakt werd er in Palestina fel geprotesteerd tegen de film en moesten de hoofdrolspeelsters zelfs een tijdlang onderduiken.

Huda’s salon kreeg op Movies That Matter, het ‘festival voor de geëngageerde film’ in Den Haag de Dutch Movies Matter Award.