Presque

In het Zwitserse Lausanne zorgt een aanrijding ervoor dat Louis, de directeur van de begrafenisonderneming en de gehandicapte Igor elkaar ontmoeten. Igor is geboren met een hersenverlamming en bezorgt op zijn driewieler biologische groenten aan huis. In zijn vrije tijd leest en luistert Igor boeken van beroemde filosofen, waaruit blijkt dat zijn lichaam de gevolgen van de hersenbeschadiging wel draagt maar zijn geest er niet door getroffen is.

Door zijn fascinatie voor de baan van de begrafenisondernemer, lift Igor onbedoeld mee met Louis die een lichaam van een oude vrouw met de as van haar zoon naar de Cevennen moet brengen. Louis hoopt in eerste instantie zo snel mogelijk Igor op de trein te zetten terug naar zijn bezitterige moeder (“dat kreng dat mij jaren in een tehuis heeft weggestopt”). Later gaan de twee mannen veel meer van elkaars gezelschap genieten. Igor, die bij elke situatie een existentiële wijsheid van filosofen als Plato en Nietsche te berde brengt, zorgt langzaam maar zeker voor een glimlach op het gezicht van Louis.

Hoe verschillend de mannen in eerste instantie ook lijken, tijdens de gezamenlijke roadtrip zal ook Louis veel van Igor leren, die een manier heeft gevonden om met zijn handicap en de nare reacties die hij krijgt om heeft leren te gaan. De mannen groeien gedurende het verhaal steeds verder naar elkaar toe.

De film was één van de publieksfavorieten van het filmfestival Film by the Sea. Nu pretendeert deze feelgood film niet het wiel opnieuw uit te vinden. De vergelijking met een andere komische film met een hoofdrolspeler met een handicap, Intouchables, ligt voor de hand. Toch is Presque, ondanks het verhaal dat vergelijkbare elementen en grappige situaties kent, iets meer ingetogen maar is de hoofdpersoon, die zelf een beperking heeft, net zo innemend als de hoofpersonen uit Intouchables.

De vrolijke roadmovie met een lijkwagen die dit oplevert zorgt voor een leuke filmavond waarna u met een glimlach op het gezicht de zaal weer zult verlaten.

‍