The Banshees of Inisherin

De Gelderlander: "Dwaas, droevig én diep: The Banshees of Inisherin is weergaloze cinema." Dan weet u dat alvast.

Ierland, 1923. De jarenlange vrienden Pádraic (Colin Farrell) en Colm (Brendan Gleeson) wonen op het fictieve Ierse eiland Inisherin, niet ver van de kust van het vasteland waar de Ierse burgeroorlog woedt. Pádraic woont tevreden met zijn zus Siobhán en ezeltje Jenny in een bescheiden huisje. Elke middag klokslag twee uur klopt hij aan bij zijn vriend Colm om samen een pint te drinken in de kroeg.

Maar van het ene moment op het andere wil Colm hem niet meer zien. Na hardnekkig aandringen van Pádraic licht hij toe waarom: “I just don’t like you no more”. En dat is het dan. Pádraic probeert nog: “But you liked me yesterday!”, maar Colm houdt voet bij stuk. De vriendschap is voorgoed voorbij.

Pádraic zit vol ongeloof en onbegrip over deze onverwachte verwijdering. Hij blijft toenadering zoeken, zelfs als Colm dreigt om bij elk volgend contact een van zijn eigen vingers af te snijden. En dat terwijl hij een begenadigd vioolspeler is.

Dit is met recht een heel bizarre situatie op dit piepkleine eiland waar iedereen zich met de mannen bemoeit. Het gegeven gaf regisseur en schrijver Martin McDonagh de gelegenheid om zich te buiten te gaan aan fantastische, absurde dialogen die erg humoristisch en tegelijk diepdroevig zijn. Je sympathie gaat uit naar beide mannen, zowel naar de in de steek gelaten, simpele Pádraic als naar Colm die wanhopig op zoek is naar rust om zich te kunnen wijden aan The Banshees of Inisherin, een nieuwe compositie voor zijn viool.  

Farrell en Gleeson vormen een prachtig, volledig op elkaar ingespeeld koppel. Ze hadden in 2008 al de hoofdrollen in het fraaie In Bruges, ook van McDonagh. Vijftien jaar later spelen ze werkelijk de sterren van de hemel in een heerlijke film die een perfect evenwicht vindt tussen koddige komedie en droevig drama.

Onze conclusie: we zijn het eens met de Gelderlander: The Banshees of Inisherin is inderdaad weergaloze cinema!

Genomineerd voor 9 Oscars en 10 BAFTA’s (de Britse Oscar). En IMDb vermeldt droogjes: “Another 108 wins & 315 nominations.”

‍

VPRO Cinema (★★★★) 'Wrang-komisch en tragisch'
‍de Volkskrant (★★★★) 'Aangrijpend portret van een verloren vriendschap'
‍NRC (★★★★★) 'Meesterlijke teloorgang van een vriendschap'
‍The Guardian (★★★★) 'A Guinness-black comedy of male pain'

‍