The Garden of Earthly Delights

Wie de titel vertaalt als De tuin der lusten heeft meteen de essentie van deze film wel zo’n beetje te pakken. Die tuin is een bekend en indrukwekkend werk van Jeroen Bosch en op dat geschilderde middeleeuwse drieluik staat de zondigheid centraal: de mensheid waant zich voor de zondeval, zonder besef van gevaar en zonder kennis van goed en kwaad.

De moderne tuin der lusten wordt door de Nederlandse filmmaker Morgan Knibbe gesitueerd in de Filipijnse hoofdstad Manilla, in het bijzonder in het stadsdeel waar het geld hoofdzakelijk wordt verdiend met sekstoerisme. Daar reist de Nederlandse man Michael naartoe om de liefde van zijn leven op te zoeken, waarmee hij een elektronische briefwisseling heeft onderhouden. Zijn liefje vindt hij daar niet – natuurlijk niet, zou je hem vanuit de zaal willen toeroepen, je bent voor de gek gehouden, iemand is op je geld uit!

De elfjarige Ginto is ook op geld uit, natuurlijk, en hij zet de eerste schreden op het pad van criminaliteit, van straatroof en drugs, om zelf te gebruiken en om te verhandelen. Maar Ginto en zijn vriendjes zijn ook nog kind en willen gewoon lol uithalen. Hij wordt soms in het rechte spoor gehouden door zijn oudere zus, zelf actief in de seksbranche en aan het sparen om Manilla te verruilen voor Denemarken.

Kansloos zijn ze, denk je dan, zowel de bezoeker als de ontvangers. Maar er zit wel verschil in de macht die ze hebben. Nederlander Michael kijkt vanuit het doorzichtige zwembad op het balkon, hoog boven de straat, neer op het gekrioel onder hem. Maar Ginto en zijn zus hebben het thuisvoordeel, zij weten de weg in deze tuin der lusten.

Hun werelden gaan zich kruisen. Maar dat gebeurt zonder sensatiezucht, regisseur Knibbe is helemaal niet uit op effectbejag, je krijgt (gelukkig) ook lang niet alle ellendige details te zien. Hij toont dat sekstoerisme, de uitbuiting en armoede zonder het te veroordelen. Dat mag de kijker zelf doen. Daardoor is The Garden of Earthly Delights geen gemakkelijke film, maar wel een die u beslist gezien moet hebben.
‍

Volkskrant (★★★★): 'haast onaardse schoonheid'
Cinemagazine (★★★★/★★★★★): 'een onverbiddelijke, viscerale ervaring die je bij de keel grijpt en je lang blijft achtervolgen, maar het is de ervaring meer dan waard'.
Filmkrant: 'invoelend en invoelbaar een portret van een straatschoffie in Manilla'
NRC: 'een knappe film; intellectueel en  visueel rijk,  uitstekend onderzocht, elegant geschreven en sterk geacteerd'

‍