Walking Distance

Fede is een kolossale, aan obesitas lijdende man, die sinds het overlijden van zijn moeder een eenzaam bestaan leidt in een rommelig en vervallen optrekje. Hij komt nauwelijks buiten en brengt zijn tijd door met het in elkaar zetten van sieraden.
Het leven is voor een dikkerd als Fede vermoeiend, maar Fede is gelukkig optimistisch van aard. Zijn grootste verzetje is het wekelijkse bezoek van zijn zus Rosaura en zwager Ramon. Rosaura ergert zich enorm aan Fedes onbeholpen bewegingen en penetrante zweetlucht; Ramon is een sympathieke vent die wel op Fede gesteld is.

Op een dag laat Ramon vakantiefoto’s zien. Een enthousiaste Fede gaat op zoek naar zijn eigen oude camera en gaat de volgende dag op pad om het gevonden fotorolletje te laten ontwikkelen. Hij verlaat uiteindelijk de winkel met de foto’s en een nieuwe camera. Als er technische problemen opdoemen, komt tiener Paulo uit de fotozaak persoonlijk langs om het te repareren. De nieuwe fotohobby zorgt voor een keerpunt in Fedes leven. Hij wil op avontuur.

De film gaat feitelijk niet zo zeer over het extreme overgewicht. Maar over van jezelf houden en dat vriendschap daarbij helpt. Over een bijzondere vriendschap tussen drie mannen. Een dikkerd die leeft met beperkingen, het buitenbeentje Paulo en Ramon die stevig onder de duim zit van zijn vrouw. ‘Walking distance’ vertelt geen groots meeslepend verhaal. Het is een klein verhaal over een grote man.

‍