In Order of Disappearance

Critici hebben Hans Petter Moland, de Noorse regisseur van In Order of Disappearance (originele titel: Kraftidioten) , verweten te veel te leunen op Fargo, de sneeuw, bloed en humor-klassieker van de gebroeders Coen (en ook op het werk van Quentin Tarantino), maar wij vinden zo’n verwijt eerder een compliment, want oh wat hebben wij een plezier gehad bij deze film!

In een ingedut Noors dorpje wordt de brave sneeuwruimer Nils Dickman (Stellan Skarsgård) gekroond tot burger van het jaar. Lang kan hij niet genieten van dit eerbetoon, want zijn zoon Ingvar blijkt overleden aan een overdosis. Nils weigert te geloven dat zijn zoon een junkie was en zint op wraak op de verantwoordelijke leden van een drugsbende. Hij begint onderaan op de criminele ladder en werkt zich gestaag naar boven. Er vallen links en rechts nogal wat slachtoffers, telkens even waardig herdacht met een zwart scherm met naam en overlijdenskruis, een van de fijne, kleine details in de film.

Argeloze lezers zullen op basis van het voorgaande wellicht beslissen dat ze deze film wel over kunnen slaan, maar volg ons advies: doe dat beslist niet! De film bevat vele, heerlijk absurde scènes en krankzinnige gesprekken waar wij ons kostelijk bij hebben vermaakt.

‍