Loveless

Zelden dekt een filmtitel zo de lading als bij „Loveless“, een indrukwekkend drama van de Russische regisseur Andrey Zvyagintsev. Zvyagintsev schetst het verhaal van Zhengya, Boris en, o ja, hun zoon Alyosha. Die laatste zou  je bijna vergeten.  Zhengya en Boris zitten midden in hun scheiding. Alleen de flat waarin zij leven moet nog verkocht worden. En terloops moet nog bepaald met wie van de ouders Alyosha straks meegaat.

Gelijk in het begin van de film levert dit een hartverscheurende scene op waarin vader en moeder (niet voor de eerste keer zo blijkt wel) een flinke woordenwisseling hebben over wie nu Alyosha meeneemt straks. En dat met Alyosha in tranen in bed, luisterend  naar zijn ruziende ouders.

Zhengya en Boris zijn bovendien alweer druk verwikkeld in een nieuwe relatie. En regisseur Zvyagintsev neemt daar ruimschoots de tijd voor. En wel dusdanig ruim dat niet alleen u, als kijker, maar ook de ouders zich na verloop tijd afvragen: waar is Alyosha eigenlijk? Wat volgt is een zoektocht naar de vermiste Alyosha. Een beklemmende zoektocht die een wrang en naargeestig beeld toont van het moderne Rusland. De Volkskrant beschreef „Loveless“ het treffendst: „Loveless is een meeslepend drama met een hart, maar ook een nachtmerrie met peilloze diepten“.

Loveless werd bekroond met de Juryprijs tijdens het filmfestival in Cannes in 2017. En daar bleef het niet bij: klik hier voor een overzicht.

‍