Manchester by the Sea
In Manchester by the Sea is Lee Chandler conciërge en klusjesman van een appartementencomplex in Boston. Lee is weinig toeschietelijk, in zichzelf gekeerd en hij heeft een heel kort lontje. Het is al snel duidelijk, Lee heeft geen enkel plezier in het leven.
Op een dag wordt zijn routine van sneeuw schuiven en toiletten ontstoppen ruw onderbroken door een telefoontje. Zijn oudere broer Joe heeft een hartaanval gehad. Als Lee is aangekomen in Manchester by the Sea, zijn geboorteplaats, is Joe helaas al overleden. Aan Lee de taak om het trieste nieuws over te brengen aan Patrick, de zestienjarige zoon van Joe.
De eenzelvige Lee weet niet wat hem overkomt als hij te horen krijgt dat Joe hem in zijn testament heeft aangewezen als Patricks voogd. Deze Patrick is een echte puber. Hij speelt in een rockbandje en in het ijshockeyteam én hij houdt er twee vriendinnetjes op na. Hij kan moeilijk kiezen. De apathische Lee heeft het er maar moeilijk mee, al deze zorg voor een ander. Hij krijgt trouwens ruimschoots de tijd om eraan te wennen en om alle zaken af te handelen, want het lichaam van Joe kan nog niet worden begraven. Vanwege de bevroren grond wordt de begrafenis uitgesteld tot de lente aanbreekt.
Dat uitstel is extra pijnlijk voor Lee, want gaandeweg wordt de kijker duidelijk waarom Lee het vreselijk vond om terug te keren naar Manchester by the Sea. Door één moment van onoplettendheid in zijn vorige — gelukkige — leven draagt Lee een torenhoog schuldgevoel en een verpletterend trauma met zich mee. Een gegeven waar hij zijn hele verdere leven voor moet en ook voor wil boeten.
Regisseur Kenneth Lonergan heeft met Manchester by the Sea een ijzersterk sociaal drama neergezet met een ronduit fenomenale hoofdrol voor Casey Affleck, niet voor niets winnaar van de Oscar voor Beste Mannelijke Hoofdrol. De film won ook nog de Oscar voor Beste Originele Script. In totaal werd de film zelfs zes keer genomineerd.
Gezien de thema's van schuld en rouwverwerking zou je verwachten dat Manchester by the Sea een loodzware film is. Gelukkig zijn er ook genoeg warme en humorvolle momenten. Volgens De Morgen is Manchester by the Sea "een film waar je binnen drie weken nog niet van bekomen bent, maar moeilijk in te beelden dat je dit jaar als mens in de bioscoop nog een mooier cadeau krijgt". Inderdaad, het is een diepmenselijke film, een film waar je stil van wordt.