Schlafkrankheit

In ‘Schlafkrankheit’ speelt onze eigen Pierre Bokma een van zijn beste rollen. Hij speelt de rol van de Duitse arts Ebbo Velten, die in Kameroen een project tegen slaapzieke heeft opgezet. Een succesvol project, waardoor hij zichzelf min of meer overbodig maakt. Tijd om naar huis te vertrekken, naar vrouw en kind. Maar Kameroen laat hem niet zo gemakkelijk meer los. Hij voelt zich in Kameroen na al die jaren als een vis in het water. Hij geniet van zijn werk en het vrije leven.

Het tweede deel van de film vertelt het verhaal van dokter Alex Nzila. Met Afrikaanse wortels, maar geboren en getogen in Frankrijk. Nzila wordt naar Kameroen gestuurd om het programma van dokter Velten te evalueren. Daar voelt hij zich volkomen ontheemd. In dit deel van de film wordt de onervaren “Afrikaan” tegenover de door de wol geverfde ontwikkelingswerker gezet.

Aan het slot van de film komen Velten en de rationeel ingestelde Nzila samen. Velten, verslaafd aan Afrika en Afrikaanse vrijheden, zakt fysiek en psychisch steeds verder weg. In zijn verlangen naar vrijheid wordt zelfs zijn eigen gezondheid opgeofferd. De slaapziekte is het Afrikaanse symbool voor de sluipende moordenaar die langzaam het lichaam binnendringt en uiteindelijk de hersenen van dokter Velten aantast.

De subtiele regie van Ulrich Kohle is in Berlijn bekroond met de Zilveren Beer. Maar vooral het spel van Pierre Bokma verdient bewondering. Met een oogopslag kan hij Veltens verdrongen leed, woede en wanhoop zichtbaar maken. Bokma maakt Velten tot een complexe en intrigerende persoonlijkheid, even complex en intrigerend als de film zelf.

‍